خلاصه:روشهای متداول خردایش برای خردکنها: روش خردایش: استفاده از دو سطح کار خردایش برای اعمال فشار به مواد
روشهای خردایش رایج برای خردکنها:
روش فشاری:استفاده از دو سطح کار خردایش برای اعمال فشار به ماده و خرد کردن آن. ویژگی این روش افزایش تدریجی نیرو و دامنه وسیعتر نیرو است؛
روش چکشکاری: خرد کردن ماده با نیروی دندانهای تیز که به داخل ماده فرو میروند. ویژگی آن، تمرکز دامنه نیرو و ایجاد شکستگی موضعی است؛
روش شکستگی: در این روش، ماده با نیروی خمشی متمرکز، شکسته و خرد میشود.
روش سایش و لایهبرداری:سطح کار خردکننده نسبتا روی مواد حرکت میکند و در نتیجه نیروی برشی روی مواد ایجاد میشود. این نیرو بر سطح سنگ معدن عمل میکند و برای خرد کردن مواد ریز مناسب است.
روش ضربه ای:نیروی خردایش به طور آنی به ماده اعمال میشود، بنابراین آن را شکستن با قدرت نیز مینامند.
سپس روش خردایش تجهیزات خردکننده به دو نوع تقسیم میشود:خردایش مکانیکی و خردایش غیر مکانیکی.
خردایش مکانیکی به روشهای خردایش خارجی، خردایش، خردایش ضربه ای، خردایش ساینده، شکافتن و خم کردن تقسیم میشود.
خردکنندگی غیر مکانیکی شامل موارد زیر است: خردکنندگی انفجاری، خردکنندگی هیدرولیکی، خردکنندگی فراصوت (یعنی استفاده از ضربه نوسان فراصوت با فرکانس بالا برای شکستن ماده)، شکاف حرارتی (یعنی گرم کردن ماده و تغییر فشار محیط اطراف آن برای شکستن)، شکستن با موج الکترومغناطیسی با فرکانس بالا (استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس بالا یا فوقفرکانس (بالاتر از ۳۰۰۰ مگاهرتز بر ثانیه) برای ایجاد گرما بالا در سطح ماده، ایجاد تنش عظیم برای شکستن)، اثر هیدروالکتریک برای شکستن (استفاده از مایع یونی برای تولید پالس کوتاه مدت با ولتاژ بالا).


























