Samenvatting:In dit artikel zullen we de acht meest voorkomende types gouderts en hun eigenschappen bespreken, evenals de manieren om ze te verwerken.
Gouderts is een soort ert dat goudmineralisatie in de samenstelling bevat. Het is een waardevol en gewild metaal vanwege zijn zeldzaamheid en schoonheid, evenals zijn industriële en economische toepassingen. Het goudgehalte in ert varieert sterk, van enkele grammen tot meerdere ounces per ton. Verschillende types gouderts hebben verschillende fysieke en chemische eigenschappen, die van invloed zijn op de mijnbouw, verwerking en raffinagemethoden die worden gebruikt om het goud te extraheren.
In dit artikel bespreken we de acht meest voorkomende soorten gouderz en hun eigenschappen, evenals de manieren om ze te verwerken.

7 Soorten Gouderz
1. Vrij-vermalen Gouderz
Vrij-vermalen gouderz is de meest voorkomende soort gouderz, die vaak in dagbouwmijnen wordt aangetroffen. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van zichtbare gouddeeltjes die gemakkelijk uit het omringende gesteente kunnen worden vrijgemaakt door te malen en te malen. De gouddeeltjes zijn meestal klein en variëren in grootte van enkele microns tot enkele millimeters.
De verwerking van vrij-vermalen gouderz omvat het malen van heterts tot een fijn poeder, dat vervolgens met water wordt gemengd om een slurry te vormen. De slurry wordt vervolgens door een reeks zwaartekrachtseparatiesystemen geleid, zoals sleuven, jiggen of schudtafels, die de gouddeeltjes concentreren door gebruik te maken van hun verschillende dichtheden. Het resulterende concentraat wordt vervolgens gesmolten om goudbarren te produceren.
2. Ijzeroxide-koper-goud Erz
Ijzeroxide-koper-gouderz is een soort ert die vaak wordt geassocieerd met grootschalige, laagwaardige afzettingen. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van ijzeroxidemineralen, zoals magnetiet of hematiet, evenals koper- en goudmineralen. Het wordt vaak aangetroffen in ijzeroxide-koper-goud (IOCG) afzettingen, die geassocieerd zijn met intrusieve rotsen.
De verwerking van ijzeroxide-koper-gouderz omvat het malen van heterts tot een fijn poeder, dat vervolgens met water wordt gemengd om een slurry te vormen. De slurry ondergaat vervolgens magnetische scheiding, die de ijzeroxidemineralen scheidt van de koper- en goudmineralen. Het resulterende concentraat wordt vervolgens onderworpen aan flottatie, die de koper- en goudmineralen van de andere mineralen in het erts scheidt. Het resulterende concentraat wordt vervolgens gesmolten om koper- en goudbarren te produceren.
3. Refractaire gouderz
Refractaire gouderz is een soort erts dat goud bevat dat moeilijk te extraheren is met behulp van conventionele methoden. Het wordt vaak geassocieerd met sulfidemineralen, zoals pyriet, arsenopyriet of stibniet, die de gouddeeltjes kunnen opsluiten en voorkomen dat ze worden vrijgemaakt door conventionele malen en malen.
De verwerking van refractaire gouderz omvat een combinatie van fysische en chemische methoden. Eerst wordt het erts onderworpen aan voorbehandeling, die kan bestaan uit roosteren, drukoxidatie of bio-oxidatie om de sulfidemineralen af te breken en de gouddeeltjes vrij te maken. Het resulterende erts wordt vervolgens onderworpen aan conventionele cyanide-leaching of alternatieve methoden, zoals thiosulfaatleaching, die de gouddeeltjes kunnen oplossen en beschikbaar maken voor terugwinning.
4. Koolstofhoudend gouderz
Koolstofhoudend gouderz is een soort erts dat organische koolstof bevat, zoals grafiet of bitumineuze materialen, die gouddeeltjes kunnen adsorberen en het moeilijk maken om ze met conventionele methoden terug te winnen. Het wordt vaak geassocieerd met sedimentaire rotsen of steenkoollagen.
De verwerking van koolstofhoudend gouderz omvat voorbehandeling om de organische koolstof te verwijderen door roosteren of autoclaven, gevolgd door cyanide-leaching om de gouddeeltjes op te lossen. Alternatief kunnen alternatieve lixivianten, zoals thiosulfaat, jodium of broom, worden gebruikt om de gouddeeltjes op te lossen.
5. Orogenetisch gouderts
Orogenetisch gouderts is een type gouderts dat wordt gevormd door de deformatie en metamorfose van reeds bestaande gesteenten, zoals sedimentaire of vulkanische gesteenten. Het is vaak geassocieerd met kwartsaders of schuifzones.
De verwerking van orogenetisch gouderts omvat het vergruizen van het ertsmateriaal tot een fijne poeder, dat vervolgens met water wordt gemengd om een slurry te vormen. De slurry wordt vervolgens door een reeks zwaartekrachtseparatie-apparaten geleid, zoals sluizen, jigging of schudtafels, die de gouddeeltjes concentreert door gebruik te maken van hun verschillende dichtheden. Het resulterende concentraat wordt vervolgens gesmolten om goudstaven te produceren.
6. Epithermaal gouderts
Epithermaal gouderts is een type gouderts dat dichtbij het aardoppervlak wordt gevormd door de werking van hete vloeistoffen. Het is vaak geassocieerd met vulkanische gesteenten of geothermische systemen.
De verwerking van epithermaal gouderts omvat het vergruizen van het ertsmateriaal tot een fijne poeder, dat vervolgens met water wordt gemengd om een slurry te vormen. De slurry wordt vervolgens onderworpen aan zwaartekrachtseparatie of flotatie om de gouddeeltjes te concentreren. Het resulterende concentraat wordt vervolgens gesmolten om goudstaven te produceren.
7. Porfier goud-kopererts
Porfier goud-kopererts is een type ert dat vaak geassocieerd wordt met grootschalige, laaggradige afzettingen. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kopermineralen, zoals chalcopyriet, borniet of chalcociet, evenals goudmineralen, zoals pyriet of natuurlijk goud. Het wordt vaak aangetroffen in porfier koperafzettingen, die geassocieerd zijn met intrusieve gesteenten.
De verwerking van porfier goud-kopererts omvat het vergruizen van het ertsmateriaal tot een fijne poeder, dat vervolgens met water wordt gemengd om een slurry te vormen. De slurry wordt vervolgens onderworpen aan schuimflotatie, die de koper- en goudmineralen scheidt van de andere mineralen in het erts. Het resulterende concentraat wordt vervolgens gesmolten om koper en goudstaven te produceren.
8 Goudextractiemethoden die je moet kennen
De extractiemethoden voor gouderts hangen af van het type erts, de kwaliteit en andere factoren zoals de aanwezigheid van andere mineralen en onzuiverheden. Hier zijn enkele van de meest voorkomende extractiemethoden die voor gouderts worden gebruikt:
1. Zwaartekrachtseparatie
Deze methode wordt gebruikt voor vrijmollende goudertsen en houdt in dat zwaartekracht wordt gebruikt om goud van andere mineralen te scheiden. Het erts wordt vergruisd en vervolgens over een reeks ribbels geleid, die de gouddeeltjes vasthouden terwijl de andere mineralen erdoorheen kunnen passeren.
2. Cyanide-leaching
Deze methode wordt gebruikt voor gouderten die geschikt zijn voor cyanide-leaching, zoals vrijmollende en sommige moeilijk bewerkbare ertsen. Het erts wordt vergruisd en vervolgens gemengd met een cyanide-oplossing, die het goud oplost. Het goud wordt vervolgens uit de oplossing teruggewonnen door adsorptie op actieve kool of door neerslag met zinkpoeder.
3. Amalgame
Deze methode wordt gebruikt voor vrijmollende goudertsen en houdt in dat het vergruisde erts met kwik wordt gemengd om een amalgaam te vormen. Het goud wordt vervolgens teruggewonnen door het amalgaam te verhitten om de kwik te verdampen.
4. Flotatie
Deze methode wordt gebruikt voor sulfideertsen, zoals porfier goud-koper en ijzeroxide-koper-goud ertsen. Het erts wordt vergruisd en vervolgens gemalen tot een fijne poeder, dat vervolgens met water en opschuimmiddelen wordt gemengd. Lucht wordt door het mengsel geblazen, waardoor de sulfide mineralen naar de oppervlakte drijven, waar ze kunnen worden verzameld en gescheiden van de andere mineralen.
5. Roosteren
Deze methode wordt gebruikt voor refractaire goudertsen en houdt in dat het ertsmateriaal tot hoge temperaturen wordt verhit om de sulfide-mineralen te oxideren en het goud vrij te maken. Het resulterende calcine ondergaat vervolgens cyanide-uitloging om het goud te extraheren.
6. Drukoxidatie
Deze methode wordt gebruikt voor refractaire goudertsen en houdt in dat het ertsmateriaal aan hoge druk en temperaturen wordt blootgesteld in aanwezigheid van zuurstof en zwavelzuur. Dit proces oxideert de sulfide-mineralen en maakt het goud geschikt voor cyanide-uitloging.
7. Bio-uitloging
Deze methode wordt gebruikt voor refractaire goudertsen en houdt in dat micro-organismen worden gebruikt om de sulfide-mineralen te oxideren en het goud vrij te maken. De micro-organismen worden gekweekt in tanks met het erts en een voedingsoplossing, en de resulterende oplossing wordt vervolgens onderworpen aan cyanide-uitloging om het goud te extraheren.
8. Koolstof-in-pulp (CIP)
Deze methode wordt gebruikt voor Carlin-type goudertsen en houdt in dat het gemalen erts wordt gemengd met een cyanide-oplossing en geactiveerde koolstof. Het goud wordt vervolgens geadsorbeerd op de geactiveerde koolstof, die van het erts wordt gescheiden en daarna wordt onderworpen aan elueren om het goud te recupereren.
Concluderend vereist het extraheren van goud uit verschillende soorten goudertsen verschillende methoden vanwege hun gevarieerde mineralogie en kwaliteit. Het begrijpen van de eigenschappen van verschillende soorten goudertsen en hun verwerkingsmethoden is belangrijk voor de mijnbouwindustrie. Door de juiste verwerkingsmethoden te gebruiken, kunnen mijnwerkers goud efficiënt en duurzaam extraheren, terwijl ze de milieu-impact minimaliseren en de veiligheid van werknemers waarborgen.


























