Welke grondstoffen worden gebruikt voor het maken van aggregaten?

Basalt, een extrusief vulkanisch gesteente, wordt veel gebruikt in de productie van granulaten. Basalt, gevormd door het snel afkoelen van lavestromen, heeft een hoge druksterkte, typisch variërend van 100 tot 300 megapascal (MPa). Zijn fijnkorrelige structuur en dichte minerale samenstelling, voornamelijk bestaande uit plagioklaasveldspaat en pyroxen, dragen bij aan zijn uitstekende mechanische eigenschappen. Wanneer basalt wordt gebroken, produceert het vaak hoekige en kubusvormige deeltjes, die goed in elkaar grijpen in betonmengsels, waardoor de algehele sterkte toeneemt.

Kalksteen, een sedimentgesteente dat voornamelijk uit calciumcarbonaat bestaat, wordt veel gebruikt in de aggregatenproductie, vooral in regio's waar het overvloedig aanwezig is. Kalksteen is relatief zacht in vergelijking met stollingsgesteenten, met een druksterkte die typisch varieert van 30 tot 140 MPa. Zijn sedimentaire oorsprong, gevormd uit de opeenhoping van schelpen, koraal en andere zeedieren, geeft hem een gelaagde structuur. Bij verwerking kan kalksteen fijne aggregaten produceren die goed geschikt zijn voor toepassingen die een goede verwerkbaarheid vereisen, zoals kant-en-klare beton en asfalt

Graniet, een intrusief gesteente, is een ander prominent grondstof voor aggregaten. Hoofdzakelijk samengesteld uit kwarts, veldspaat en mica, vertoont graniet een uitzonderlijke hardheid en duurzaamheid. De druksterkte kan meer dan 200 MPa overtreffen, waardoor het zeer bestand is tegen externe krachten. De grove korrelstructuur van graniet zorgt voor een relatief uniforme breuk tijdens het malen, wat leidt tot deeltjes met goed gedefinieerde randen en een relatief consistente grootteverdeling. Deze eigenschappen maken granita-aggregaten ideaal voor zowel constructieve als decoratieve toepassingen.

Quartzite, een metamorfe gesteente gevormd door de herkristallisatie van zandsteen onder hoge druk en temperatuur, wordt zeer gewaardeerd om zijn superieure sterkte en duurzaamheid. Met een druksterkte die vaak 300 MPa overschrijdt, is quartzite een van de hardste gesteenten die gebruikt worden in de aggregaatproductie. De dichte, kristallijne structuur maakt het zeer bestand tegen slijtage, chemische aantasting en verwering. Quartzite-aggregaten produceren hoekige en duurzame deeltjes, die ideaal zijn voor toepassingen die materialen met hoge prestaties vereisen, zoals vliegveld-runways.

Sandstone, samengesteld uit zandkorrels van kwarts of veldspaat die met elkaar zijn verkit, is ook een belangrijke bron van granulaten. De sterkte en duurzaamheid van zandsteen variëren afhankelijk van het type en de hoeveelheid bindmiddel aanwezig. Over het algemeen heeft zandsteen een druksterkte variërend van 20 tot 250 MPa. De poreuze aard kan de waterabsorptie van granulaten beïnvloeden, wat op zijn beurt de verwerkbaarheid en duurzaamheid van beton beïnvloedt. Zandstenen granulaten bieden echter goede thermische isolatieeigenschappen.

Blast furnace slag, een bijproduct van ijzerproductie, is steeds populairder geworden als grondstof voor granulaten. Na afkoeling en granuleringsbewerking kan blast furnace slag worden gebruikt als vervanging voor natuurlijke granulaten in beton en asfalt. Het vertoont goede hydraulische eigenschappen, wat betekent dat het kan reageren met water en cement om een sterke bindende matrix te vormen. Blast furnace slag granulaten bieden verschillende voordelen, waaronder een verminderde milieubelasting door afvalstoffen uit stortplaatsen te halen, een verbeterde verwerkbaarheid van beton en een verbeterde

Gerecycled betonaggregaat (RCA) wordt verkregen door het breken en verwerken van oude betonconstructies. Als duurzaam alternatief voor natuurlijke aggregaten helpt RCA bij het behoud van natuurlijke hulpbronnen en de reductie van bouwafval. De kwaliteit van RCA is afhankelijk van de bron van het oorspronkelijke beton, maar met een juiste verwerking en kwaliteitscontrole kan het worden gebruikt in diverse toepassingen, zoals funderingen in wegconstructie, onderlagen, en in sommige gevallen zelfs als gedeeltelijke vervanging van natuurlijke aggregaten in de productie van nieuw beton.